Puchar Ameryki 1850-1977 (antykwariat)

Uwaga - uszkodzona, luźna okładka

Miniatury Morskie tomik 183,
Seria "SJ-2000" zeszyt numer 11 "Puchar Ameryki 1851-1977"

-------------------------------------------------------------

Żeglarskie współzawodnictwo o Puchar Ameryki, światowa impreza sportowa starsza od nowożytnych olimpiad i Pucharu Davisa, nie rozstrzygana jest wyłącznie na płaszczyźnie rywalizacji narodów, jachtklubów lub jachtów, lecz jest również pasjonującym zmaganiem ludzkich ambicji i marzeń. Interesujące są środki tej walki, zależne od konstruktorów, budowniczych i żaglomistrzów, postacie głównych bohaterów oraz przebieg samych regat.
A wszystko zaczęło się od szkunera "America", zdobywcy słynnej nagrody, znanej dziś w świecie pod nazwą Pucharu Ameryki. Ameryka potrafiła bronić i utrzymać symboliczny puchar przez 125 lat. Sam szkuner "Ameryka" narodził się dzięki inicjatywie Nowojorskiego Jachtklubu i pracy stoczni Williama H. Browna na Est River. Założycielem i pierwszym komandorem Nowojorskiego Jachtklubu był John Cox Stevens, syn pułkownika z wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, który dorobił się fortuny jak armator parowców.
30 lipca 1844 roku Stevens zaprosił ośmiu bogatych przyjaciół na pokład nowego jachtu zakotwiczonego przed Manhattanem i tego dnia założyli jachtklub, którego dalsze losy i rozwój związane są ściśle z Pucharem Ameryki. Głównym motorem działania sportowego nowojorskich dżentelmenów z owych czasów była pasja do hazardu. Wielu z nich posiadało stajnie wyścigowe, a Stevens był prezesem słynnego Jockey Club. Okazją do grubych zakładów były każde zawody sportowe - mecz krykiet czy basballu, lecz najbardziej emocjonujące były regaty na rzece Hudson. Właśnie te regaty, połączone z wysokimi stawkami zakładów, zrodziły zamiłowanie Stevensa i jego kolegów do regatowej walki pod żaglami.
Kiedy Nowojorski Jachtklub liczył sobie już 6 lat, przygotowano w Londynie wielką przemysłową wystawę światową, w której ambitni przemysłowcy amerykańscy chcieli pokazać się jak najokazalej. Wystawę przewidziano na lato 1851 roku. Zaplanowana na ten czas wiele imprez, ale ta co zelektryzowało nowojorczyków, były wielkie wyścigi jachtów w Cowes, stolicy brytyjskiego jachtingu. Perspektywa zmierzenia się z dostojnymi i renomowanymi żeglarzami angielskimi oraz podjęcia z nimi wysokich zakładów stała się ambitnym marzeniem nowojorczyków. Stevenson założył siedmioosobowy syndykat, którego celem było pokrycie wysokich kosztów tej zuchwałej imprezy, a w pierwszym rzędzie wybranie lub zbudowanie odpowiedniego żaglowca.
Żaglowcem tego rodzaju mógł być zbudowany w 1849 roku przez George'a Steersa szkuner pilotowy "Mary Taylor", znany z doskonałej prędkości, zwrotności i dzielności morskiej. Jednak 30-letni Steers, wybitny konstruktor, był przekonany że potrafi zaprojektować jeszcze lepszy i szybszy żaglowiec od "Mary Taylor". Był tak pewny swoich umiejętności, że zaproponował syndykatowi pewien układ. Zbuduje żaglowiec za kwotę 30 000 dolarów (kwota wyższa o 1/3 od ówczesnych cen rynkowych), zobowiązując się jednocześnie, że zwróci całą sumę i przyjmie jacht z  powrotem, jeśli nie okaże się on szybszy od wszystkich, zbliżonych rozmiarami, żaglowców w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Syndykat przyjął te warunki z zastrzeżeniem oddania gotowego szkunera do dnia 1 kwietnia 1851 roku.
Tak zrodził się szkuner "America", który wcielał w swych kształtach tradycyjne linie kliprów z Baltimore i amerykańskich statków pilotowych.

Szkuner "Amercia" miał następujące wymiary:
długość po pokładzie: 31,01 m
długość całkowita z bukszprytem: 38,25 m
szerokość: 7,01 m
zanurzenie: 3,35 m
fokmaszt: 24,23 m
grot maszt: 24,69 m

Szkuner "America" – jako pierwszy przepłynął Ocean Atlantycki oraz zwyciężył w prestiżowych regatach (One Hundred Sovereign Cup) wokół wyspy Wight deklasując jednostki brytyjskie, dając nazwę żeglarskiej rozgrywce jachtów pełnomorskich "Regaty o Pucha Ameryki".  Szkielet kadłuba został wykonany z kilku gatunków drewna klejonego, poszycie o grubości ok. 3 caliz klepki dębowej a pokład z drewna sosnowego. Dodatkowo cały kadłub obito blachą miedziana dla ochrony. S/Y "America" był jednostką o znacznie większej długości linii wodnej niż konkurencyjne jachty, co miało kluczowe znaczenie w osiągach prędkości. Maszty odchylono mocno do tyłu w kierunku rufy. Żagle wykonano z płótna bawełnianego. W skład podstawowego kompletu żagli wchodził jeden sztaksel, dwa żagle gaflowe na obu masztach oraz topsel na grotmaszcie.

W czasie swego pierwszego przejścia Oceanu Atlantyckiego szkuner ustanowił rekord dobowego przebiegu równy 284 Mm, co daje średnią prędkość 11,8 węzłów. 22 sierpnia 1851, szkuner "America" uczestniczył w regatach One Hundred Sovereign Cup, pokonując 14 brytyjskich jachtów. Odnosząc to zwycięstwo staje się legendą amerykańskiego i światowego żeglarstwa. W latach 1851–1901 jednostka brała udział w 51 wyścigach odnosząc 12 zwycięstw. W marcu 1941 r. zapadł się dach hangaru niszcząc przechowywany jacht. Resztki kadłuba ostatecznie rozebrano w 1945 roku. Obecnie grotmaszt szkunera stoi, jako maszt klubowy, przed New York Yacht Club w Newport.

Podsumowując regaty o Puchar Ameryki (ang. America’s Cup) – międzynarodowe regaty żeglarskie jachtów pełnomorskich, rozgrywane od 1851 r. Historię regat zapoczątkowało zwycięstwo amerykańskiego jachtu "America" podczas regat wokół wyspy Wight rozegranych 22 sierpnia 1851 roku. Jedyną nagrodą w regatach jest przechodni puchar (ważący około 3 kg) ufundowany przez Royal Yacht Squadron w 1851 roku. Pierwsze regaty, w których próbowano odebrać ten puchar miały miejsce w 1870 roku. Sam puchar nazywany bywa niekiedy Świętym Graalem lub żartobliwie Starym Dzbankiem (ang. Auld Mug).

Co się działo później z Pucharem Ameryki, o czasach szkunerów, kutrów, klasie J, klasie 12 dowiecie się czytając Miniaturę Morską "Puchar Ameryki 1850-1977".